Bu şehir soğuk ve karanlık her yanı sahte bi yüz,

Yüzüne gülerler elbet.

Bu şehir küçük ve gözünde büyür,

Zamanı deler saatler.



Durdurup vur uyduruk bi şiir yazıp oku

Kuruntunu bul hislerinden ayırt onu sokul

Ceplerinde kuruş kuruş menfaatler olur

Zaten istiyorsa yanındasın onun ama



Bu şehir beni boğuyor

İçim nefret dolu inan bana bunun sonu yok

Karışıyo fikirlerim cümlelerim tercümanım olur zaten

Kaybettikçe kazanmamız için bizim tecrübemiz oluyor



Soluyorum dumanları şehir beni karalıyor git gide düşüyorum dibe

Bişeyleri hissederek yaşıyorum sonum kötü olsa bile deli gibi gülüyorum yine!



Nakarat



Şehirimin ayazına ayağımı bassam

Sadece nefes al 2x

Gezer tepemde ki bulutlar aşkla

Sadece nefes al 2x

Bide buna kendim inansam

Sadece nefes al 2x

Kabanına dolanan o soğuğa inatla.





Bu şehir koyu vede boş içi dolu nefret

Yüzü asık neşe dolu ifadeler sahte

Gözü kara özü bok çözüm ara sonu yok

Yine ölüm açık ara mesafeler koyuyor



Sanki olmadı derdimiz hiç

İzbede bulmadık kendimizi

Bu şehir yuttumu derdimizi

Aslında buluştu ellerimiz



Karanlık bi sokak başı yaşım geçiyoken adımlarım ağırlaşır hızla

Bu şehir beni daha nasıl yutabilir derken daha dibe çeker hayalime sarıldıkça



Herşey yavaşlıyor

Dünya bile

Herşey yavaşlıyor

Bu dünya bile





Nakarat



Şehirimin ayazına ayağımı bassam

Sadece nefes al 2x

Gezer tepemde ki bulutlar aşkla

Sadece nefes al 2x

Bide buna kendim inansam

Sadece nefes al 2x

Kabanına dolanan o soğuğa inatla.