Artık elime kalemi yarim almayacaktım,

Hatırla sözlerini benimle yaşlanacaktın

Nitekim kalmadı şansım, bununla avunma

Göz yaşlarımı artık senin ellerinde kurutmaz



Denemedim mi ? Defalarca unutmayı

İnsanoğlu sevdi fakat böyle sevgi duyulmadı

Sen gülerdin, ben yanardım, sen severken

ben bakardım, kalbimi al, nasılsa sen de kaldı



Başkasıyla olmaz, kalp gözümü senle mühürledim

Sen dışında hiçbir konuyu anlatmadı türkülerim

Bir yanımda hayallerim, bir yanımda hüzünlerim

Sende duran fotoğrafta kaldı şimdi gülüşlerim...



Ne yaptıysam ciğerlerime dolmuyorsun,

Benimle oynuyorsun sanki sen de korkuyorsun

"Sen gidince Gökyüzümde adın kaldı"

Unuttuğunu belki sen de hatırlarsın...



Uçurumda son sözüm

Beni elinle öldürdün

Korkularımı yendim ben

Yanan ateşi söndürdüm



Ayrılığın matemiydi hüzünlerimi katlayan sis

Bu Kalbimin sahibi sen, ciğerlerimi kaplayan zift

Bıraktığın o tokanı hala çekmecemde saklıyorum

İçimdeki bu kasvet ancak şiirlerime damlıyordu



Her insan gibiydim ben de kusurlarımı hoş görürdün

Nüfusumda tektin oysa senin hanen on dönümdü

Seviyorken ayrı kalmak gerçekten de çözüm mü?

Arşa çıkan ruhum artık cehennemine gömüldü



İstediğim sadece bir merhametti,

Her şey seninle güzeldi, her şeyi sen berbat ettin

Hayallerimiz darmadağın yıkık dökük ve lanetli

Maalesef ki bu sana yazdığım sonuncu veda metni



İstediğin buysa eğer emeklerim helal olsun

Kazandığım tüm zaferler yokluğunda helak oldu

Cihangir'i de kül ettin ya aynı anda kalbim gibi

Yine de hakkım helal olsun...