Altın kafes idi benim durağım

Dost elinden yarelidir yüreğim

Evvel yakın idim şimdi ırağım

Felek beni nazlı yardan ayırdı



Dostumun bahçası çayır çimendi

Şirin dillerinden ikrarlar verdi

Hiç ayrılmam derdi yemin ederdi

Felek beni nazlı yardan ayırdı



Su değilem harktan harka atılam

Köle olam pazarlarda satılam

Mevlam ölüm vermez ölem kurtulam

Felek beni nazlı yardan ayırdı



Karac’oğlan der ki garip başıma

Felek ağu kattı datlı aşıma

Kazın mezarımı dağlar başına

Felek beni nazlı yardan ayırdı