iki buçuk dakikada neyi anlatabilir insan
hangi konuya dalsam nereden başlasam
eğer bugün ben hala yazıyorsam
içimden geçen duyguları böyle anlatıyorsam

bir sebebi var sebep olan şeyler aklımı zorlar
uyku yok bana rahat uyuyamıyorum
çünkü hala sokaklar da soğukta aç yatan
duyguları katledilmiş milyonlarca kardeşim var

arama bende istediğini duygularım ters gelir
kafam eser aklım gider içim ayrı delirir
gördükleri bildiklerin hepsi bana boş gelir
neyin peşindeysen ona doğru koş derim

sokaklarda film değil gerçekleri izleyin
dönüp bakın şu dünyaya manzarayı seyredin
değer verdiğiniz üzerimde giysilerim
fakir edebine küllük olur kalbiniz

kalbim tertemiz sükûnetini korumakta
oysa ne fırtınalar içimde kopmakta
hangi derde çare olur yarama tuz basmakla
kayıp gidenlerin hepsi şimdi yanlış yolda

yolun sonunda hazin bir öykü
uzak kaldığın oldu mu kendinle aranda
sordun mu kendine neredeyim acaba
neler var aklında kimlerin yanında

bir sabaha uyanırsın kıyıda tekneler
İstanbul'a gülümsüyor çiçekler böcekler
dalında kuş ötüyor masum değil kelekler
görüntüde adam olan içi boş tenekeler

bir yudum suya ihtiyacı var insanın
kelebeğin ömrü kadar ömrü yok şu canımın
ecel gelir ansızın bilemezsin gaybı
daha nereye gideceksin ki gayrı yol kalmadı

Söz: Ömer Karakoç
Müzik: PKBeat