Nihil Piraye - Taci Uslu

Seni bir boşluğa attımgövdemi başka gövdeler bilmeyecek artıkboşluk sesi ol..hoşluk sesi ol..sonra dönüp üz beni.Yüzüm yüzünü terk edeli kıştı.Yeni yeni kıştı. Kollarım kendibacaklarımı sarmıştı. Fotoğrafta görünmeyenışıklar vardı. Sandalyenin ucuna oturmuştum.Gözlerim bacaklarıma dolanan kollarıma,sonra bacaklarıma, sonra daha uzağa, salondanda uzağa,o yok yere bakıyordu.seni bir boşluğa attımgitmek üzereydim kalktımboşluk sesi ol..hoşluk sesi ol..Gözlerimdeki ay ışığıgözlerinin körlüğü içindi.Hadi benim umarsızımben ölmek üzereyimyorgunluğum da öylesabrımın son parçasını da yedimaz önce.Hadi benim suskunumgeçtiğim yılları yaktım ardımdaçocukluğumdan gelirken düştüğümo keskin virajdansürüklendiğim bu vakte deksıkıca tuttuğumkırık dökük inançlarım bileölmek üzere.hadi benim kırgınımkışın bana yaptıklarından,yazın beni öldüren yıldızlarından sonrayitirdiğim mevsimler değil,vaktim yok,baktığım yerleri yaktımiçime ağladığım suları da içtimaz önce.Seni şimdi bir yabancı gibi karşıma alıpsanki senden bahsetmiyormuşum gibi yapıpsanki benden bahsetmiyormuşum gibihatta bir aşktan bahsetmiyormuşum gibifırtınayı ve huzuru anlatacağım sana.Yılları ve yolları, limanları ve fırtınayıve aşkın belki hiç adı geçmeyen kuzeyiniaşkın bu kuzeyden nasıl düşürüldüğünü,artık sonsuza dek yitirdiğimizibüyünün bitişini,hiç gerekmeyen yıllarda huzur,çok gereken yıllarda da fırtınanasıl yaşanır onu anlatacağım.Seni bir yabancı gibi karşıma alıpbunun dayanıklı bir şey olmadığınısürekli kılınmadığını, çünkü aşkınyapılan bir şey olmadığını,başlangıçta bir melek konduğunusonunda bir kelebek öldüğünü,yani kısacık sürdüğünü, oysa hayatınbir korkular ve alışkanlıklar bütünüolduğunu,bütün bunları sananasıl anlatacağım?Kalbimölü mevsimler gibisinbir şeyin görünmeyen iyi yanları gibiama bitti mevsim,bir başka yolcu yok sanafark etmez gibisin.Kalbimdemir masanın küfü, örtünün yırtığıcamın kırığı, patlayan freni hayatımınkalbim, anla, bitti mevsimbir başka yolcu yok sana.

Bulutlar geçiyor : haberlerle yüklü, ağır. Buruşuyor hâlâ gelmeyen mektup avucumda. Yürek kirpiklerin ucunda uzayıp giden toprak uğurlanır. Benim bağırasım gelir : — «P î r â y e , P î r â y e !...» — diye...

Bu şarkı Aşkın şarkısıdır bu yüzden az dır cümleleri, Aşkın yolculuğunda kırılır kalemin ucu, Aşkı kalemler yazmaz ki kitaplardan okuyasın. Bu şarkı Aşıkların şarkısıdır, feryadıdır, Aşkın cümleleri dilsiz dudaksızdır Sadece Aşıklar duyar sadece Aşıklar hisseder bu yüzden dinleyeni az yorumu yoktur.

Belki de çok'luk azlıktadır. Böylesi daha iyi...