(I.KISIM)

okunaksız yazım

kim dokunaklı sen mi? ben mi?

her köşe başında yer mi insan

mutsuzum eğer sen huzurluysan

dinle bunu gülmüyosan

her gece yastığa kükrüyosan

ahmaklık tabi fotoğraflar

kaçarak özgür olunmaz



bu bi oyun değil sonucu belli değil

ölüme akar ömür önüme doğru yanlış nerde

gururum ayaklar altı

ben kendimden utandığımdan senden kaçtım!

yok şansın

kirletme gökyüzümüz aynı kalsın

içimde yangın bırak yansın

içimde kalsan bu kez duyar mısın?

vicdansız!

olacaklar nerde?

hayalden istinade gerçekler güneşime çektiğim her perde

sanırım izlerin her yerde



özledim seni be yarabandım

her kanamamı ben yara sandım

kaseti geriye değil sana sardım

herkes gitsin #banasenlazım



(NAKARAT)

yağmur ol gel

dolunay var

kara bulutlar üzerinde

kalamam artık bu diyarda

merhamet şehrin neresinde



(II.KISIM)

yine başladı aynı tantana

her gün kendimle bi kavga var

üstüme s*ktirler gitler aynı travma gardolabımdan

aynı topkapı bak aynı tramvay

aynı yağmur aynı kaldırımlar

hayli yorgunum daha da dayanamam

oyalama beni hayat kaderime karışamam

üstelik gayrete falan aşık değil

şahit benim varsa münferit yoksa dengi değil

azami limitimi canımı dişime takarakta mı görecektim

arada bi mezarına güleceğim

oda bana hayal olur yaramıza içeceğim

herkesle inadına dövüşeceğim

bir tek senin sesinle düşeceğim



galiba yollara son geliyor

takatim sabrıma sesleniyo

sabrım ahıma yön versin tek sözüyle dağlara yükseliyo



biliyorum artık sonumu

gözlerim karanlık kafam bulutlu

beni bulamazsan telaşlanma gözlerinde kaybolmuşumdur



(NAKARAT)

yağmur ol gel

dolunay var

kara bulutlar üzerinde

kalamam artık bu diyarda

merhamet şehrin neresinde