Lafı sözü yarım,

Derdi günü saklı Kamil.

Yanlış çarpar böler,

Eksik,gedik ruhu kamil.



Döner durur şavkı arar.

Çocuk..

Henüz doğmuş kadar şaşkın,

O kadar da sarpa sarar

Yoğun yüklü uzvu aklın.



Kalbi ürkek, narin,

Hüzünlense tek laf etmez.

Sevgi duvarını,

Aşsa,uçsa tek gam yemez.



Sevdi..

Yuva kurdu fettanın biriyle,

Masum aklı çözemedi

Sevdiğinin gönlü başkasında.

Çocuk yine malup.



Yuvasını ateşe verdiler,

Bir ağustos akşamı,

İstanbul sıcağında.

Harap oldu, söyleyemedi.



Sessiz çocuk..

Ağlayamadı yarine vakur çocuk.

Sızlanamadı kimseye mazbut çocuk.