Coşkun Karademir Abyaneh köyünde bir teyze onlara gezerken su ikram etmiş ve Coşkun abi de onun evinde biraz saz çalmış teyze ağlamaya başlamış, Coşkun abide ağlamaya başlamış(kültürlerimiz ne kadar ortak değil mi ağladıklarımız şeyler ortak) sonra Coşkun abi oradaki bir ağacın altına oturmuş ve aklına bu parçanın bir melodisi gelmiş. Türkiye'de de bunu notaya dökmüş. Bizim gönüllerimize armağan etmiş.(kendisi bir programda anlattı)
👏🏻