Yerini dolduran olmadı gördüm kendim ben
Unutmak nedir nasıl olur ki ben bilmem
Geceler içime seni anlatır gibi her dilden
Çekmeyen bilmez tabi derdim dert

Kalbimin ayakları yara yine sana koşturuyor
Kadehlerim öfkeli yine beni sana dolduruyor
İçimi kirletti ve de yüreğime taraf oldu bu son
Varlığını istemem ama sen yine yokluğum ol

Bazen yüzüm güler acılarım çok
Sen ömür kitabımda bütün yazılarım ol
İçim özlem kimi bunu hatır sanıyor
Kaderde adın yazar kalbim yadırgamıyor

Nakarat:

En çok sensizken kendimdim
Hakkından geldim sessizliğin
Kimsesizliğin

Verse 2:

Hiç mi kalmamış bana vefalarından
Ciğerimde ucu yakılmış azaplarım var
Özlemin tutar canımda amaç sarılmak
Hala ders almadım hiç hatalarımdan

Dünü bana geri ver ne olur yollarım
Ya mahaller meskun ya da belki de yanlış zamanmış
Resimler anılar güzel olsa da kandırmaz artık
Seni kaybettim kaybedeli içimdeki tüm yanlışlar arttı

Sen yokken bitmiyor asla geceler
Kalbim arsız yine bana seni heceler
Zaman ilaç olur bir gün yeri gelecek
Beklemekten döndü kalbim yedi verene

Nakarat:

En çok sensizken kendimdim
Hakkından geldim sessizliğin
Kimsesizliğin