Nefret bir prangaysa, hayatından vazgeç.
Karanlık bir çukurdayım insanlığa hasret.
Bu haset içimi kemirirken, kendinden vazgeç.
Gözlerimin gördüğü bu kuytularda kasvet.

Bir sokak lambasıyım, yarının sancısı.
Ölüme bir çağrı bu, Geçmişimden sonrasını.
Düşünemezken hayatımda başkalaşıp,
Kaybettiğim aklımı. Ararken ben kaybetmiştim aşkımı.

Duman gözlerinde aradığım bu sen değil.
Üflendiğinde kaybolan bir sen değilsin ben değil.
Allah şahidimdir sevdam yenik ben değil, Ki
Gömdüğün bu karanlıkda bir kez olsun gülmedim.

Öldüğüm gün olur kalbin içi mahşer, bana
Bir kez gülümsersen gelip geçicek hapsim.
Nefretten bir et duvar bu gelip dibine sokuldum.
Gördüğüm bir gökyüzü var, adını sen koyduğum.

Zaman gelip geçer, kimini deşer.
Kimi neşter olup yalnızlığı biçer.
Ben gördüğün bu kuytularda saklanan bir biçare.
Aşka yenik düşmüş olan en karalık kitabe.

Adını sen koyduğum, Göyüzü'ile başbaşayım.
Gül yüzünden uzaklarda şafak sayıp maf olanım.
Eyvallah diyip sineye çekişlerimle günden güne
Yok olupda, yalnızlığa saplanalım.

Sus otur sensizliği ifade et,
Ellerimden kayıp giden geçmişimde ifadeler.
Kan kokan bir cadde, kalbe giren madde.
Yok olduğum radde olur hissettiğim halde.

Elimde son sigaram, 6. Bir parmak.
İçtiğimde yok olan bir sensin, ben ahmak.
Sigara çıtırtsı, kalbin patırtısı.
İnsanlardan uzak bu, yaşantımın sonuncusu.