Beynimin içinde patladı balon aga 

Tastamam alabora oldum 

Küçükken hep düşünürdüm kocaman olmayı

ve bunun için ufuğa da koştum

Elime bir uçak alınca pilot oldum ama

Yukarı bakınca astronottum

Geri verin hepsini bana moruk istemiyom bunu

Bedenim hala da toydur

Geri çekin iki gram içine de çekmiyo beni moruk

Esmiyo ruhuma bi destur

Çekip onu düşünürüm her gece neden iki dakka da

Olamıyorum aga bi suspus

Kahpe bu dünya yerlere düşümü serer bana der ki 

bi Bilici düşün dur

Ama bugün erteledim içimi dökmeyi yeniden sustum köşeme 

oturdum

Gülmek ancak mutlunun işi mi?

Çiçekler solmaz bu kötü bişi mi?

Sussam da korkmam bir enayi gibi

Susmazlar onlar ne desem ironik

Ne desem aklımda kuramam o günler elimden öylece kayamaz

Henüz hiç yaşamadım ama yine de şansımı böylece harcamam

Beynimi deşiyo kurallar mutluluk uymuyor neden hiç kurama

Hayaller kuramam ama ben değilsem hiç kimse yerime kuramaz

Belki bu gülleri solduran ellerim açıcak

Hayatımın loş papatyasını

Tabi ben inadına gülerim o kahpeliklerin

İsterim açığa da çıkmasını

Ve de bi bakımına kendimi kıskanırım 

İsonun herkese bi gülücük atmasını

Çizdim atlasımı ve de bu yolum belli ki

Bıraktım hayatın tasmasını

Gülmek ancak mutlunun işi mi?

Söyle bi çaresi yok mu bunun söyle bi çaresi yok mudur hiç

Sussam da korkmam bir enayi gibi

Hepsini salla la boşverelim, hepsini boşverelim