Yokluğunun kapısında seni bekliyorum
Sözlerinin acısı hala içimde
Seni ilk gördüğüm günü hatırlıyorum
Kayboluşumu görmüştüm o an gözlerinde

Önümde sonsuzluk kadar yitik bir zaman
Hayalinde arıyorum hala kendimi
Kabullenmişken gidişinin acısını
Sen ise çok gördün bana o sahneyi

Sessizliğimin görüntüsü sensin
Olamamışlığın sesi sen
Nasıl durulacağını bilemeden yaşıyorum

Önce sesim içinde cevap bulmuştu
Sonra kara perdeler girdi aramıza
Tam yeniden canlandığımı sanırken
Uyandım bir anda ıssızlığımın ortasında

Önümde sonsuzluk kadar yitik bir zaman
Hayalinde buluyorum hala kendimi
Kabullenmişken gidişinin acısını
Sen ise çok gördün bana o sahneyi