Ezo verva pukê zimiştî ro,

to tedera, zerrê mi germino,

dilanê mi, zerrê mi germino,

oncia vengê tifongu nawo yeno,

ezo wertê hazar adirî dero,

dilanê mi, wertê hazar adirî dero.



serva xeleşîya sewdaunê binê deştî,

û serva azadîya domonunê zerrê roştu vîye,

kowu ser têserdaena ma,

fetelîyayme kowunê Dêsimî ra, nat ra dot, dot ra nat,

û na sanike eve haz olojîya,

qersunê qereşîay amey, ginay zerrê mi ro, dilana mi,

jê mircikunê pesewe eve ğele ca guret zerrê mi de,

des û çorînera cor bese kerd bimorîne,

wertê vore de ke ginune vora serdine sero,

şîa gîrê mede serva mi,

jû hêstiro de xêr war ke, beso serva mi,

tim ginê waro xortê sarî,

û tim bîyê halete hardunê dewrêsu rê cengdarî.



ma nîwast ke hazkerdena ma bimano,

tarîyunê çimê dismenî de,

û ma nîwast ke axirîya domonunê ma,

halette vo dismenî rê,

û ma nîwast ke gîlêjîa dismenî ostikunê binê wele ra re.



na ma rê merdene nîya,

zû şîyaena de derga,

û sima rê haleta na lawuka ma,

domonu rê mêreso namê ma,

dîna rê sana sanika ma,

xo vîra mekerê a sanike,

û bizonê ke eve xo vîrra kerdene,

vileşina ro, qedîna bîyaena ma.



qersuna qere ama, gina zerrê mide,

ez bervon, tu meberve zerrê mide,

dilanê mi meberve zerrê mide,

virara xo rake mire welat ke,

mi tede hewn fîye serdin meke,

dilanê mi tede serdin meke.