İyi dinle sessizce
Boş yapma sakinle
Fırtınanın kalbinde
Kafamda altı hece, tek cümle
Peşinde pervane, peşinde pervane

Pervane, peşinde pervane
Dünyayla ay ışık sinek misali pervane
Atmosferden süzüldüm düştüm bu dipsiz derde
Çare yok çare yok, peşinde pervane
Dönüp durur günüm gecem sorar kerem neden ne der dünya saat
Kafam döner düşünceler her şey sanki içindeler
İşim benim peşimdeler kesin burdan geçtik hem de demin yani dönüp durdu dünya hane biz pervane.
Koş sanki, yok gibi, vakit, nakit yok gibi
Zaman, mekan yok gibi
Gerçek, hayal boş gibi
Giderim kafamın dikine, düşünmem elalem ne diyor diye
Cenazeme yazın bu deli herif hayallerine “deli, divane pervane”

Gözüm üstünde, yanında değilken bile
Peşinde pervane, civarda değilsem de
Hala aklındayım aksini söylesen bile

Zaman, mekan, falan, yalan…

Peşinde pervane, bi pervane
Peşinde pervane, bi pervane

Giderim kafamın dikine düşünüp dururum sonunu başını dününü bugünü yarını yakını uzağı arafı barışı savaşı sonucu sebebi yanılıp ararım adımı atarım ecele laf atıp adımı yazarım boyuna kazanır sonra da oyunu yakarım adamım...Aight.

Sonunda geldim işte karşındayım
Dört litre motor gibi yanmaktayım
Değil şehirler arası sana doğru dünyalar arası yollardayım, savaştayım

Gözüm üstünde yanında değilken bile
Peşinde pervane, civarda değilsem de
Hala aklındayım aksini söylesen bile

Zaman, mekan, falan, yalan...

Peşinde pervane, bi pervane
Peşinde pervane, bi pervane

Gözüm üstünde yanında değilken bile
Peşinde pervane, civarda değilsem de
Hala aklındayım aksini söylesen bile

Gözüm üstünde yanında değilken bile
Peşinde pervane, civarda değilsem de
Hala aklındayım aksini söylesen bile

Zaman, mekan, falan, yalan…

Peşinde pervane…

Peşinde pervane…