hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde

sormadılar ömrümde

ne dün ne bugünlerimde

korkmadım bi' gün

öpüştüm ölümle

ben azrailin göğsünde

bu yükler varken üstümde



dilerim er geç anlarsın, kiminkiymiş gerçek

bu varoluştan beri sanki tek slogan dert çek

öyle değildir diye umut edip biriktirdiğim

hayalimin içinde tüm insanlar gerzek

bu denklem öyle bir şey ki, kör olursun renkten

ne kadar istemesende birikir seçenekler

devler ortasında ezber bozan bi' bebekken

ben zevksizler ülkesinde diyorum hep ses ver

bu lanetlere davet bir emanet

buna rağmen devam et

esaretlere çare bu bazen

beynimin içinde olduklarından eminler

oysa en iyi ihtimalle tek gördüğü cenazem



hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde

sormadılar ömrümde

ne dün ne bugünlerimde

korkmadım bi' gün

öpüştüm ölümle

ben azrailin göğsünde

bu yükler varken üstümde



dilerim er geç anlar

kimin hayatı sert hep

bekliyor düşmemi bi' ton dost görünen gevşek

arzuladıkları ne etim, ne servetim net

sadece yıkılışımdan almak istiyor zevk

çok bekler, pek çok kişi bu yüzden hep şok

tereddüt yok

adımlarıma inan ki bi' denk yok

her nefeste kendim dışında bi' şey inşaa ettim

artık o yüzden bana diyorlar ki adın sembol

tamam ama neden soran yok ben mutlu muyum

yirmidört saatin yirmibeşinde kuşkuluyum

her suçumun uykusundayım

uykusuzluk huyum

kurtuşulum huzursuzluk

kusurun duygusuyum neden

bu yokuşun gereği sendelemem

öpüştüm ölümle

bedel kimseye benzememem

yaşamımdan gönderdim kan emicileri ben

hiç kimse bilmedi, bilmeyecek

içimde neşeler yok



hiç kimse bilmez ne var şu gönlümde

sormadılar ömrümde

ne dün ne bugünlerimde

korkmadım bi' gün

öpüştüm ölümle

ben azrailin göğsünde

yükler varken üstümde