Bugün farklı!

Kangren olmuş bir elin çamurdaki alemi gibi

Beyazı temiz bir sayfa sanan bir safın mahremi gibiCihanı körpe gören bir egonun mahzeni

En çirkinin sanat olan ahseni gibi bugün!



Tadı gelsin diye çaya attığım tarçın kökü

Biraz limon kabuğu ve küçük bir karanfil tanesi

Küllükte kokan şu izmaritlerin sadece

Öylesine yaşadığımı anlattığı k*çımda açan lalesi, bugün!



Otomatik vites bir arabada ayağımın gittiği

Bir debriyaj boşluğu. Ölüm sarhoşluğu

Aşkın detone olsa da güzel sandıran hoşluğu

Bunu da sermayeye çeviren bir kurnazın kokoşluğu

Bugün!



Kibirli dünyama meteor çarpması

Dedemin beni halen harçlık verdiği bir köftehor sanması

Bugünü kendime sorunca anlıyorum

Ben hep kadere emanetmişim lan zor anlatması



Bugün günler gidiyor (bak bak)

Yağmur diniyor (toprak)

Ölmüş seviyor, yine çamurla ruhları gömüyor (vah vah)

Ölmüş biliyor, kör kambur feleğini itiyor (korkak)

Köşesine siniyor, kader alnına silleyi vuruyor (vah vah)



Bir denize dalar gibi gitmek!

Bir gemiye biner gibi

Bir yüreği arar gibi gitmek!

Bir kaderi söker gibi



Kibrim kırık bir cam değir

Niye keser cesareti?

Ruhum korkak bir can değil

Niye kader esaretim?



Evet bugün!

Gerçekle tanışmak ve kendinle yüzleşmek

Gözyaşınla beslenen Şehr-i İstanbul'a yenilmek

Fabrika atığı kokan bir sokakta kimliğini yitirmek

Yani tüm yalanlar tarafından canice dövülmek

Lan!



Bu yediğim kibrin kurşunu

Kader ufkumu kirletip, sonrada

Azrail'i çağıracak ve çek vur diye cek şunu



Biliyorum, hayallerime borçluyum

Çünkü bugün ilk defa elinde bir bıçakla

Görüyorum adı umut olan iyimser komşumu



Beni tüketen her şeyi terk etmek bugün

Kendimi kanlar içinde de olsa zerk etmek düne

Geleceğin ne olduğunu bilmeden gülümsemek bugün

Fakat gerçeği hissedebildiğini söylemek güne



Alkollü ağzım biraz duygusal

Felaket senaryoları yazan aklım korkak ve kurgusal

Biliyorum kendimle yüzleştikçe yalancıyım

İşte bugün!

Hangimiz gerçek diye sorar yargılar



Bugün günler gidiyor (bak bak)

Yağmur diniyor (toprak)

Ölmüş seviyor, yine çamurla ruhları gömüyor (vah vah)

Ölmüş biliyor, kör kambur feleğini itiyor (korkak)

Köşesine siniyor, kader alnına silleyi vuruyor (vah vah)



Bir denize dalar gibi gitmek!

Bir gemiye biner gibi

Bir yüreği arar gibi gitmek!

Bir kaderi söker gibi



Kibrim kırık bir cam değir

Niye keser cesareti?

Ruhum korkak bir can değil

Niye kader esaretim?