Alphan Kurtoğlu:

Sesim çıkmaz duyamazsın

Bu gece sadece yaktım umutlarımı

Sesim çıkmaz duyamazsın beni

Bu gece sadece yaktım umutlarımı

Geçmişten kalan bir acı gördüğüm

Dudaklarım mühürlü boğazım kördüğüm

Ömrümden çalan bir kadın

Hem ilacım hem acım

Bir katil oldu zaman

Ellerimden kayan hayat

Ne yarınım var ne dünüm kayboldum bu dünyada

Kodes :

Dokunmak istiyorum sana bu gece

Sarılmak istiyorum sessizce

Kokunu içime çekmek istiyorum

Ve öylece kalıp ölmek istiyorum

Çünkü olmuyor yapamıyorum

Sen yokken ben ben olamıyorum

Uyku girmiyor gözlerime

Hayata küstüm yaşayamıyorum

Yıllar oldu halâ bugün gibi

Sanki bugün bırakıp gittin beni

Gözyaşlarım halâ taze

Islak yanaklarım özledim seni

Herkesi artık sen sanıyorum

Durmuyor yaram gel kanıyorum

Zamanla her şeye alışılırmış

Ama ben alışamadım alışamıyorum

Dünya dönüyor lakin kayıp

Hayata ızdırap olmuş ayıp

Vuruyor güçlü zayıflara yazık

Bekliyorum ölüm günleri sayıp

Gelmezsen gözlerim açık ölücem

Sanma ki bir başkalarını sevicem

Eski günlerin hatırına çık gel

Yoksa buralarda geberip gidicem

Yoksa delircem kaybolucam

İçimde yer yok doldum taşıcam

Hem güçsüzüm hem savunmasız

Ben sensiz engelleri nasıl aşıcam

Yüreğim yangın yeri gibi yanıyor

Ben bile kendimitanıyamıyorum

Yaşamaya yüzüm yok utanıyorum

Paramparçayım sürünüyorum