Sene 2008, küçüğüm o zamanlar. Halamların arabasında bu şarkılar eşliğinde eniştem halamın ellerini öperdi. Kuzenimle beni gezdirirler her türlü eğlenceye götürürlerdi. Geriye eskilerden kalan hisleri hatırlatan şeyler bir fotoğraflar bir de bu şarkılar..
Bu şarkıyı beğenmeyen 2 kişinin amk
Nerde şimdi sanatcilar nerde eski sanatcilar insanin icine dokunuyorlar eski sanatcilar ilhan irem bariş manco benim icin ayri yeri var
Ne böyle sanatçı ne böyle şarkılar var. Manalı şarkı yok bu jenerasyonda. 80'li olmak bir ayrıcalık...
şimdi bu şarkı hiç olmadı. zaten dokuz gram yaşama isteğim var onuda alma benden. bir tane oğlum var onun için sonuna kadar kalmam lazım. yani rezil olarak yaşadık ama en azından şerefimizle ölelim öyle değil mi bir de müziği bırakmalı çünkü ölmüş acılarımı bile hayata döndürüyor. neyse bunu buraya yazalım belki bir kaç yıl sonra aaaa ben buraya ne yazmışım ayy ne aptalca der o çok istediğim dualarımı yaşamanın rutini içinde uykuya dalarım... 2017 şubat sonu pazar
Biride 1 yıl sonra yorumuma yorum yapmış dersin :)) 7 Haziran 2018 21:27 pm. Istanbul :)) Kardeşim benim. Gönlünü ferah tut sen yinede...
Allah hepimizi huzurlu ve saadetli günlere ulaştırsın. Allaha şükürler olsun.
gurbette, hiç hayal bile etmediğim bir ülkede, bambaşka bir coğrafyada, acayip bir hayatta, apayrı bir anlam kazandı bu şarkı benin açımdan bu yorumdan sonra... yolgeçen hanına dönmüşüz resmen.
Var mı bir gelişme? :)
Hepimiz bi yerlerde kendi acılarımızla ekonomik baskıyla yaşamaya calisiyoz umarım herkesin acıları biter böyle bir şey mümkünse tabi