Seni göremiyorum akşamlarda
Bana yaklaşmazlar
Seni görmemekse deli ediyo
Sensiz kalbime aşklar fazla



Akşamlar beni deli ediyo, birileri her gün beni deniyo
Melankolik bir şarkı yazdım bugün hayatımı kendime zehir ediyo
Tüm krizlerim yine geri geliyo, gözlerim her şeyi ele veriyo
Sevdiğim her şey uzakta kaldı, istanbul bana geri geliyo



Bunun anlamı yoktu, bi yol biliyom
Gözlerim kalbime görme diyo
Ve Yolların uzun be ölme diyo
Senin saçların ruhuma yön veriyo



Belki beni Bi gün anlar
Ustume geliyo Bu binalar
Tabi herkes sevmeyi ölmek sanıyo
Sen hariç bana figuranlar



Seni hep seni en seni çok diye diye geliyorum bu geçmişin aynasına
Ilk günkü gibi hatırlıyorum ve sahibim duygumun aynısına
Kafa tutuyorum bu gökyüzüne düşmanım geleceğin kaygısına
Istanbul hep böyle kal, alışma sakın bi başkasına



Seni göremiyorum akşamlarda
Bana yaklaşmazlar
Seni görmemekse deli ediyo
Sensiz kalbime Aşklar fazla



Farklı bi ses gelir her seferinde
Aşık eder beni her nefesinde
Şarkılarımı bir kenara bırakalım
Ölmüştüm sana bir keresinde
Tutunmam için bi şans ver tanrım,
Gördüğüm her şeyi gerçek sandım
Düştüm kalktım, yalnız kaldım
Krizlerim bana etmedi yardim
Bu bi dert bu bi dert bu bi dert bu bi dert
Dertlerim gün gelir senle biter
Şehir boşalır ve masal biter
Krizlerim bi gün senle gider