Buraya yazdigim yaziyi muhtemelen gormeyeceksin ama seni seviyorum hep sevdim keske herşey için bukadar geç olmasa, ben olmasam bile hep mutlu ol
şarkı ilk saniyeden tüylerimi diken diken etti ;
ne güzel kime bu şarkıyı sorsam bilmiyor
Seni gördüm o günden beri ceset oldum Gel de al cesedimi o yoldan Ölümümün 6. Yılı bugün seni hâlâ seviyorum Fatma bingöl
Ilk ask
Oysaki derin derin bakardı gözlerime.Ben nefes alırdım o şükrederdi.Yıldız kayardı gökyüzünde gözlerini kapatırdı sıkıca.Dudaklarından okurdum aşkını.Beni dileyişini...Ben uyurken izlerdi beni usul usul.Sessizce öperdi gözlerimden.Ne uyandırmaya kıyardı ne öpmelere doyardı.Avuç içlerime binlerce öpücük bırakmıştı.Bana şiirler okurdu ninni söyler gibi.Sevişirken üşürdüm.Sarılırdı bana nefesiyle ısıtırdı ellerimi sonra örterdi yorganı üzerime.Bir bebeği sarar gibi kollarıyla sarardı bedenimi.Sabahlara kadar koklardı saçlarımı.Bana “cennettim” derdi o adam.Ki bilmezdi ondan önceki cehennemimi.Seni seviyorum güzel adam...Toprağın altında dahi olsan gökyüzüm senindir...
Buraya yazacağım, görür mü görmez mi bilmiyorum. Ama belki ulaşır bir gün.. Sesini ilk duyduğumda, dinlediğim bütün sesler anlamsızlaşmıştı. Yıllarca konuşsan gıkım çıkmadan öylece dinlerdim.. Tanıdıkça farkettim, dünyada beni en çok güldüren, beni gerçekten anlayan ve aslında güvendiğim ilk ve tek kişiydin. Tabi bunu sen bilmiyorsun :) Asla görmediğim ama benim için çok değerli olan biriydin. Sonra araya daha uzak mesafeler girdi ve sesini unutmaya başladım. Hayatının her zaman mutlulukla dolu olmasını istiyordum, konuşmasak da anılarımda bir yerlerde hala bana en yakındın. Çok, çok uzun zaman geçti. İlk tanışmamızdan sonra yıllar aktı, gitti. Ben kendimi Pavlus zannettiğim o dönemlerden daha da olgunlaşmış olduğum dönemlere geçtim. Bende de çok şey değişti, ama asla en çok güldüğüm, en güvendiğim ve en değer verdiğim insan olman değişmedi. Kısacası, mesafeler hatta karakterler değişse de, bendeki yerin değişmedi. Sonra tekrar geldin, sesini yeniden duydum. Susuz kalmış bir kediye su verdiğindeki o susuzluk gibiydi, sesine olan özlemim. Asla ama asla nedenini bilmiyordum, çünkü tüm bu hisler yabancıydı bana. Kimsenin sesi, kimsenin gülüşü bana seninki gibi gelmiyordu. Kimseyi sevemeyeceğimi düşünüyordum, kalbimin kimse için atmayacağını. Bu yüzden sen uzaklardayken, beni seven başkalarına şans vermeyi düşündüm. Ama veremedim. Yakın zamanlarda, içime daha da işledin. Gecem, gündüzüm seninle geçmeye devam ediyordu. Sesini duymadığım günü yaşanmış saymıyordum.. Kalbinin başkası için attığını düşündüğümde (sandığımda) farkettim, acı ama bir o kadar da güzel gerçeği;Sen benim ilk aşkımdın...Evet..Belki yıllar sonra farkettim ama iyi ki ilk aşkım sensin ♡ Hayatımın sonuna kadar asla pişman olmayacağım seninle geçen tüm zamanlarımdan.Ve en önemlisi, birisine ait hissetmek çok güzel. Senin olmak çok güzel..Bana aşkı öğrettiğin için sana binlerce kez teşekkür ediyorum. Ve Tanrım, İsa, sana sonsuz teşekkürler, çünkü şu an o uyuyor ve ben nefesini dinliyorum. ♡
Hani sanki aradan aylar,yıllar seneler gectikten,hayal kırıklıklarından şatolar inşa edilip araya tonlarca insan girdikten sonra "ilk" aşkla yolun kesişip de,kendin bile ona aşık olan kendin olamayışına yazılmış gibi...
Bana care bul kendine care bul
🎶🎶Çok güzel
Zamanın üzümleri hep şarap olmuş...
Bu dünya naylon...
Şimdi ben oldum yeniden ...
Ataş ilk askimsın yaa 😍😌 I 💙You