Aşık Sefai - Divan

ADAMIN HAMURU, MAYASI, DİBİ, BAŞKA SÖZE GEREK YOK.

Daha küçücük bir çocukken babamın beyaz torosunda tanıştım seninle. Kozandan kadirliye giderken hep seni dinlerdik 90lı yıllarda ve hala ara sıra açıp dinlerim. Büyük adamsın sefai baba.

Azat eylediğim dağın dumanında kalan ben Güzeller güzeli şahın divanında kalan ben Gönül vurgunu yemişim kolum kanadım kırık Kater tutmuş telli turna kervanında kalan ben Çileler dizilip gelsin gönlümüz nara düştü Kaderim levhi kalemde yazgımız kara düştü Seher yelleri eserken geceler zara düştü Dolunay savrulup gitti harmanında kalan ben Sefaimi aşık olmuş deli sözü diyen var Ne delidir ne derviştir kendi yüzü diyen var Kıblegahım nazlı yarin ela gözü diyen var Mansuru dara çektiler urganında kalan ben

Mansuru dara cektiler urganinda kalam ben

Sen nasıl bir ozansın eyyy Sefaii?

kimi deli der kimi derviş ne delidir ne derviş kendi yüzü diyen var

ÇOK MANİDAR BİR DİVAN DEFALARCA ARKA ARKAYA DİNLİYORUM YÜREĞİNE SAĞLIK SEFAİ BABA

deli sefai