Arsız Bela - Sene Doksan İki

Ağlar bana ağlar banaSevdim diyen düşman banaBilmem kimler ağlar banaHasret bana gurbet banaNe söylesem olmaz sanaKader küsmüş gülmez banaGecenin bir yarısı sene doksan ikiÇileymiş yaşarken ölenlerin gerçek ismiDoğmadan kader yazılır ölmeden can eksilirKim isterdi sorsalar bilir mi acıya gülmeyiÇeker miydi bunca derdi sorsalardı sahiKirli sayfalar bizim de beyazlar kimindi ?Çocuklar gibi mutlu olmak nasıldı çocuklarÇocukken de mutlu olmayan onlarca çocuk varTutup kolundan çekerler garip bi çocuksanHerkesin yanın da ağlamaksa şimdi çocukçaSınıf değil sokaklarda öğrenir bu çocuklarKandırır hayat inanma sakın dine çocuk bakTam demindeyiz buralar yanar şimdi hüsranGidenler bi oh çeker benim dilimde isyanKimlere aldandık ulan şimdi nasıl sormaBorcumuz ödenmedi mi bitmedin mi daha rüyaKalbimiz pazar yeri satıldık 3 kuruşaBi sevdamız vardı onu da yalan etti dünyaDikenli bir bahçe hayat ortasında sen bi gülOnca sıkıntının için de nefesti lan gülüşünBiten gençliğim gibi gittin içim de yine hüzünAğla gözüm bitmedin mi kaçıncı yaş döktüğünSığındım kadehlere yüzüm de sahte gülüşlerUzandım bi kaldırıma uyandırın bitince ...Ağlar bana ağlar banaSevdim diyen düşman banaBilmem kimler ağlar banaHasret bana gurbet banaNe söylesem olmaz sanaKader küsmüş gülmez bana

Bu nu kendi kanalimda paylaşa bilirmiyim?