Allame - Hastalık Sözleri


yeaahh.. allame 2008 hastalık..

saatim yine bir iki dakika geç kaldı bu mahpus yolcusu çok yorgun

teslimi beklemek üzere bi yol vardı bu karanlıktan oluştu zorluk

sendeler aklım elimde değil beni dilimden intihar eden kelamlara kaç kere cenk edecek bu beden demir attı hüzün dolu dağlara

sen yazları çok sev bana yazları deli gibi gözü kör bakan bir aşık kendimi bulduğum anda zamanla yarıştım alevlenen bu kana karışık bileklerimin insiyatifine kaldı verilen emirlere yemin eder ikisi dualarımdan ötürü bedduamla kan kardeş bana ilham perisi hangi derde derman oldun tam bir cendere içinde beni buldun küllerimden olduğumdan beri kaç sene geride bıraktın sana sordum tıpkı sema gibi derin bir nefesle doldurulur içimdeki boş saflar üzerime zimmetlenen bu kan kırmızı halkalar aklımı kurcalar insanların içinde dahi kulaklarımın eksik olmayan çığlık yapmam gerekenler elimdeki deftere bile sığmaz bu bir çılgınlık bıkkınlık hayatın ta kendinsi bu yüzdüğüm derya kin barınakları arkamda bıraktıklarım aslında çift astarlı ben meraklıları



bıkar yürek konuştu kendine yalanları somurttu gül yüzüm çözüldü bak dilin bağı kanattı yaramı ellerim ve çok yanar canım bu dert ağır gelir devirdi beni bu hastalık



gece yine benden yana gözlerimi kapatmaya zaman yok bu kerbela tanıklık etmen gereken bir cevap var sorduğumda bana saçmalama içinden gelenlere neden sunmadan söyle bu bulamaçta yer yok ama ter döktüğüm yolları keder kapattı felekse çok zor bir bulmaca titrek ellerin elimden tuttuğu vakitti depremlerden farksız ürkek tavırla yavaşça yaklaştığın şeytan sana kapıları açtı üzgünleri tek tek öldürdü dünün önemini saygıma borçlu ve tanrım beni senden uzaklaştırmaya çalışmıştım affet haksızdım! ibrden gülmeye başlardım ölüm aklıma işlenmiş bir çorap gibi kafamda yırtılmayı bekler tıpkı bana gülen suratlar misali kustuklarım o kadar çok sevdiklerimle yaşanmışlıkla alakalı kalbime humharca saldıranlara karşı olmalıydı öfkem en hası duygularımı oynamayı bırak sana ben dolu kabuslar var bu gece masallara veda et artık hazan vakitlere ruhuna vurduğun imece ne kadar yalan söylemeneki bana yalanlarını doğru bıraktın gitmemeliydin bok ettiğin o çocuksa şimdi kapına dayandı



bıkar yürek konuştu kendine yalanları somurttu gül yüzüm çözüldü bak dilin bağı kanattı yaramı ellerim ve çok yanar canım bu dert ağır gelir devirdi beni bu hastalık