Verse 1:
Ben içimi dökersem kaçın
Sel basar memleketi
Boş satırlar altında denden eki
Kadar anlamsızım zaman
Kaderim senle tekim aşk
Bitmeyen bir kabus gibi
Kış ortasında yak canımı,
İstersen bir daha gelmesin bahar

Sırtımda tasam var can pazarı
Gönül evim karaborsa
Kırık tüm pencereler akan
Tavan yalan sana korsan
Bir yol çizerken gidiyor ayaklarım,
Hayatla mücadeleme set çeker
Keşke düşüncelerimi
Bir kez bana sorsa

Uf ne zor bu yükle uyan kükre,
Orman ürkek görmesin tüfekle
Acıları pas tuttular yürekte,
Küllüklere gül ek ve bekle
Yarım kalan dilekle,
Yarınlar zaten pus
Bir de yolumu sen gelip sis etme

Dert biz etle tırnak raple
İster hisse leşler
Gel boğul karanlığıma sonra
Anlam ara bu kor güneşte
Yaram kanamıyor beleşten
Egolar alın terime neşter
Aklım sarmış anımı
Mazilerde beklemeden ateşler

Nakarat x2:
Skor yazmak zor bu maça dalma
Bataklık kulaç at
Bakma kabus uyku kaçar
Güneş doğsa son bulacak
Bu vuslat içinde ateşten yana buzlar
Lav oldu susma çığ düşür
Karşında korkularına pusma

Verse 2:
Kayboldu mutluluğun resmi
Miladı doldu boyaların
Kafamda kaleme vurgun
Milyonlarca ressam oyalanır
Bak midesiz mi sevmişim ben
Hepsi yalana doyamadı
Sonunda kapanır ayaklarıma yere
Düşen tüm foyaların



Ne fayda bıkkınlığıma
Yenik korkular?
Kazandım, bak şu gözlerimin
İçinde mimik morgu var
Yıpranmış fotoğraflar silik sorgular
Bu azılı suç dönüştü dünya
Merkezilerine, mağma etik normuna

Kapşonu çekip kaç bak bu
Gönlüm rutin belaların evi
Misafir olanlar bile benle
Zorda yer almadı gelip
Tutup tüm planları devir
Üstünde yılanlara tak yemi
Tamam kapansın kapan inanma
Sana ederler onca yemin

İçi boş dışında maskeleri
Var, al bu suret der
Saygıda kusur et, 22
Yıllık sükunet der
Husumet çıkar yok,
Sözlüklerim huzur ne bilmiyor
Kulaktan dolma isyan; bi
Fıkradır içimde ki zulme

Nakarat x2:
Skor yazmak zor bu maça dalma
Bataklık kulaç at
Bakma kabus uyku kaçar
Güneş doğsa son bulacak
Bu vuslat içinde ateşten yana buzlar
Lav oldu susma çığ düşür
Karşında korkularına pusma